zandhappen

Goedendag

Nadat ik gisteren geveld was door de laatste trip naar horseshoe Bend, kreeg Ton gisteravond toch ook nog wat moeite. We hebben ons daarom vanmorgen heel rustig gehouden. Rustig ontbeten en genoten van het uitzicht, maar meer nog van het bekijken van alle mensen. Wat een vreemde vogels zijn er toch. Leuker dan tv kijken. Vervolgens hebben we rust gehouden op de kamer en zijn we om half elf naar de plek gegaan waar de busjes vertrekken naar de Antelope Canyon. Prachtige grotten, spelonken waar we een fototour hebben gepland. We waren met een groep van zes en zaten achterop de laadbak, geweldige uitzichten, maar we moesten vlug zijn met foto's maken, want de vaart zat erin. Vervolgens scheurt onze gids Abraham een zandweg op, met diepe sporen, en al slingerend en zand happend proberen we rechtop te blijven zitten en te filmen en foto's te maken.​ Helemaal door elkaar geschud komen we aan, mijn lippen plakken aan mijn tanden en heb heel wat zandkorrels ertussen. En toch duurde het te kort. Wat een pret. Na een kleine uitleg zijn we de Canyon ingegaan en wat een prachtige wereld. Zo mooi, dat is niet te beschrijven. Maar wat een chinezen lopen daar rond. Onze gids zorgt ervoor dat we steeds de kans krijgen om plaatjes te schieten zonder  andere mensen erop en praat in het chinees dat ze moeten doorlopen, en gooit er dan wat indiaans tussendoor naar zijn collega's. Deze hele onderneming wordt geleid door Indianen. Na talloze foto's gemaakt te hebben, gaan we weer in het busje en laat ik Ton achterin zitten. Dan merkt hij dat het daar nog meer schudt en lol dat hij heeft!!!! Na deze geweldige ervaring trekken we ons terug op onze kamer om toch rustig aan te doen. Ton ligt heerlijk ontspannen op bed en is ver weg...ik denk nogmaals in de grotten en vanavond gaan we wel weer een toertje Page maken. En eten. Wordt vervolgd..    

Trudy
 

En jawel, stilzitten kunnen we toch niet dus na mijn middagdutje zijn we in onze rijdende oven geklauterd en afgedaald naar de Glen Canyon Dam. Die was best indrukwekkend en vooral warm, dus bleek ons in de schaduw geparkeerd vehikel ineens niet zo warm meer en zetten we weer koers naar Page. Daar hadden we onderweg een leuke eettent gezien met enorme barbeques langs de weg. Gelukkig was er nog een parkeerplaats vrij en al snel zaten we met een paar megabekers cola buiten te wachten op ons eten. We zaten op houten banken tussen de strobalen en aan de zijkant werd al een podiumpje opgebouwd. Uiteindelijk kwamen er een paar krasse oude knarren opdagen en werden we verrast met live westernmuziek. Het eten smaakte uitstekend en de muziek klonk goed, al met al een geslaagd etentje. Teruggekomen bij onze kamer hebben we nog effe een zonsondergang meegepikt en hebben we nog geruime tijd op ons terras buiten gezeten. Een heerlijke dag.

Ton