The Views

Hallo volgers,

Vandaag maar weer eens een verslag van onze belevenissen in het uitgestrekte amerikaanse land.

De dag begint al lang voordat we uit onze heerlijke bedjes rollen en de stramme spieren gaan losmaken. De zon is dan (al weer) lang op en verwarmt de auto vast, zodat we straks weer lekker knapperig goudbruin gaan worden in onze rijdende oven. Het moet gezegd, het is een zeer comfortabele oven.

Eerst gaan we ontbijten en constateren dat de hongerige meute voor ons al de lekkerste dingen heeft weggesnoept. Er is helaas geen fruit meer, de bageltjes en donuts zijn ook op. Maar er is nog voldoende om de magen te vullen. Tuurlijk lekkere koffie en jus d’orange om het te completeren.

Daarna checken we uit en met de airco op volle toeren, koersen we nu eens niet naar de Walmart maar naar zijn broertje (of zusje) de K-Mart. Tijd om de watervoorraad aan te vullen, en niet te vergeten, een XLbeker met de Capuccino French Vanilla. Dat had wel wat voeten in aarde, want er kwam alleen maar heet water uit. Toen we het meldden bij de kassa, kwam de stevige dame zuchtend overeind en verdween geruime tijd ergens achter een deur. Net toen we wilden vertrekken kwam ze door de voordeur weer binnen en ging de automaat vullen. Moest ik wel zelf mijn beker water leeg gaan gooien. Toen we dan eindelijk in de auto zaten en ik een eerste teug nam van het hete goedje, bleek het maar slappe prut te zijn. Shi…. Je weet wat ik bedoel.

De verdere reis verliep voorspoedig, door een afwisselend mooi gevarieerd landschap. Even hadden we wat oponthoud wegens wegwerkzaamheden op 6.629 ft hoogte, oftewel 2,02 km hoogte, maar al snel konden we achter de pilotcar aan en na een tijdje onze weg vervolgen. De temperatuur is inmiddels opgelopen tot een aardige 29,4 graden celsius maar de airco werkt volop en het is goed uit te houden. Onderweg zien we loslopende koeien en paarden, wilde mustangs. Tamme ford mustangs zie je hier overigens ook bij de vleet. J

Bij Kayenta maken we een stop en ik verbaas me er over wat daar in de laatste jaren uit de grond gestampt is. Voorheen was er eigenlijk niks, nu barst het van de vreetschuren, benzinestations, hotels/motels, winkels te over en ga zo maar door.

In de supermarkt kopen we lekker meloen, pretzels en zo. Stel dat we ’s avonds honger zouden krijgen?

We gooien de Jeep maar weer vol bij Shell en crossen weer verder. De volgende stop is bij  Native American tentjes, oftewel onder zeiltjes en doeken proberen indianen handgemaakte sieraden aan de man of vrouw te brengen. En dat lukt, toeristen genoeg.

Uiteraard worden er de nodige fotomomenten ingelast en om kwart over een stoppen we in Utah bij The View hotel. De tijd verschuift ineens een uur, en vanaf nu moeten we er nog maar 8 uurtjes bijtellen ipv negen. Helaas moeten we wachten, de kamer is nog niet schoon. Geen nood, we appen even met het thuisfront en kuieren door de giftshop met mooie (maar heeeeeeel prijzige) artikelen.

Uiteindelijk mogen we naar onze kamer, nummertje 121 op de begane grond. Een prachtige kamer met geweldig uitzicht op de Mittens. De drie bekendste Butte’s van Monument Valley.

We parkeren de auto dichterbij en halen de rest van de bagage binnen, aangezien we hier twee nachten verblijven.

Vreemd genoeg knorren onze magen al en aangezien bij het restaurant “wie het eerst komt, het eerste maalt” als regel geldt, zorgen we ervoor dat we vooraan staan. Jawel, stipt om 5 uur gaat het bordje om van “closed” naar “open” en worden we naar een tafeltje bij het raam gedirigeerd. Diner met een spectaculair uitzicht, wat wil je nog meer.

Ook het eten smaakt prima, ik laat het zelfs vergezeld gaan van een inheems donker (alcoholvrij) biertje. Wordt je niet zat van hoor.

Vervolgens gaan we buiten nog avondfoto’s maken, zowel rondom het hotel, als op de diverse etages, en we proberen de sunset, oftewel zonsondergang vast te leggen. Heerlijke hobby overigens.

Als laatste vertoeven we op ons balkon op de begane grond en kijken uit naar klein en groot ongedierte. Vorige keer hebben we een coyote voorbij zien fietsen, dus de verwachtingen zijn (te) hoog gespannen.

Daarna lekker douchen en op tijd naar bed, aangezien het hier een uur later is (Utah time) en we morgen om 10 uur klaar moeten staan voor de privérit in Monument Valley.

Tot morgen weer.

Byeeeeeeeee

Ton